Kliknij tutaj --> 🦀 kinezjologia edukacyjna paula dennisona ćwiczenia

Metoda Dennisona jest skierowana na stymulację różnych funkcji psychicznych przez wykorzystanie naturalnych ruchów całego ciała. Główne zastosowanie znajduje w terapii zaburzeń dyslektycznych u dzieci, przywracając i aktywizując naturalne mechanizmy rozwojowe, co poprawia integrację obydwu półkul mózgowych i ma bezpośrednie przełożenie na procesy uczenia się dziecka. शुक्र, मार्च 3 2023 को Radom, मासोवियन वोईवोडीशिप, पोलैंड में Instytut Edukacji Terapeutycznej का ईवेंट Kinezjologia edukacyjna jest metodą opracowaną przez dr. Paula Dennisona, wspierającą rozwój psychofizyczny dziecka. W oparciu o metodę powstał program Gimnastyki Mózgu, który wykorzystuje zestaw prostych ćwiczeń fizycznych służących rozwojowi psychoruchowemu dziecka. Gimnastyka Mózgu rozwija i poprawia kurs doskonalajacy w zakresie kinezjologii edukacyjnej wg P. Dennisona - I stopien This site uses cookies. Some of these cookies are essential to the operation of the site, while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used. Dennison od początku koncentrował się na przyczynach i leczeniu trudności w uczeniu się. Badał u dzieci zależność między ruchem a rozwojem mowy oraz zdolnościami czytania i pisania. Kinezjologia Edukacyjna wspomaga procesy nauczania oraz korygowania poprzez ruch dysfunkcji rozwojowych dzieci i młodzieży. Site De Rencontre 100 Gratuit En Suisse. zoom_out_map chevron_left chevron_right Kinezjologia edukacyjna, której twórcą jest dr Paul Dennison, to prosta i skuteczna metoda wspomagająca naturalny rozwój człowieka. Publikacja stanowi zbiór... Regulamin sklepu Polityka prywatności Dostawa i zwroty Opis Szczegóły Kinezjologia edukacyjna, której twórcą jest dr Paul Dennison, to prosta i skuteczna metoda wspomagająca naturalny rozwój człowieka. Publikacja stanowi zbiór wypowiedzi - scenariuszy zajęć, zabaw i rymowanek, w których ważną rolę odgrywają ćwiczenia dr. Paula Dennisona. Jest rejestrem doświadczeń nauczycieli, trenerów, terapeutów, którzy wspomagają swoją pracę prostymi ćwiczeniami. W książce znalazły się przykłady scenariuszy zajęć z dziećmi w różnym wieku i na różnych etapach edukacyjnych oraz z osobami dorosłymi. Zaprezentowano możliwość wykorzystania Kinezjologii Edukacyjnej zarówno we wspomaganiu naturalnego rozwoju dziecka, jak i stymulowaniu dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Można ją z powodzeniem stosować we wszystkich przedziałach wiekowych zarówno w pracy indywidualnej, jak i grupowej. Indeks 83-915766-2-0 EAN13 8391576620 ISBN 8391576620 Wydawnictwo Kined Autor praca zbiorowa Data premiery 2004 ISBN 83-915766-2-0 Format B5 Stron 164 Okładka miękka Klienci którzy zakupili ten produkt kupili również: PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji * - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów. Metoda Dennisona (czyii kinezjologia edukacyjna) to uczenie metodami aktywizującymi włączania naturalnych mechanizmów integracji umysłu i ciała poprzez specjalnie zorganizowane ruchy. Kinezjologia edukacyjna staje się coraz bardziej popularna w terapii dzieci mających trudności w nauce, stosuje się również w pracy z dziećmi niepełnosprawnymi. To uniwersalna metoda pozwalająca lepiej: pokonywać stresy i napięcia wynikające z trudności życia codziennego komunikować się z innymi ludźmi, uczyć się i zdawać egzaminy, przezwyciężać trudności związane z dysleksją, dysgrafią i dysortografią, zrozumieć procesy neurofizjologiczne i ich rolę w procesie uczenia się. Z greckiego "kinesis" oznacza ruch, "logos" - nauka, a więc jest to nauka o ruchu, o tym jak rozwija się dziecko i dorosła osoba, gdy wykorzystuje ruch. Kinezjologia edukacyjna zajmuje się ruchami bardzo specyficznymi, takimi, których wykonanie aktywizuje i stymuluje odpowiednie obszary mózgu, powodujące zwiększanie ilości połączeń nerwowych między prawą i lewą półkulą, dzięki czemu poprawia się jakość pracy mózgu jako całości. Paul Dennison (amerykański pedagog) opracował metodę mającą na celu zintegrowanie pracy mózgu. Jego zdaniem, wiele problemów intelektualnych i emocjonalnych w życiu człowieka wynika ze złego współdziałania obu półkul mózgowych i z braku integracji między nimi. Aby człowiek miał pełny obraz otaczającego go świata niezbędna jest integracja prawej i lewej półkuli mózgowej, bo mózg jest narządem symetrycznym, a każda półkula ma inne zadania. Prawa półkula mózgu jest to półkula odpowiedzialna za uczucia, prawdziwe wielowymiarowe uczenie się, ogólny ogląd, percepcję przestrzeni, pamięć długotrwałą, intencje - czyli jest ona twórcza, emocjonalna, postrzegająca całość. Lewa półkula mózgowa (u osób praworęcznych) odpowiada zaś za: myśli, analizę, przypisywanie faktów, widzenie szczegółów, percepcję czasu, kontrolę nad słowem, porozumiewanie się werbalne, pamięć krótką- czyli jest ona logiczna i postrzega poszczególne elementy: Dzięki harmonijnej współpracy obu półkul mózgowych dzieci jak i dorośli z łatwością przyswajają sobie nową wiedzę, umiejętności. Brak równowagi między pracą obu półkul mózgowych zdaniem Dennisona, prowadzi do powstawania różnego rodzaju zakłóceń. Dziecko może mieć problemy np.: w nauce czytania i pisania, z koncentracją uwagi, wyrażaniem własnych emocji. Paul Dennison twierdzi, że powstałe zaburzenia ("blokady") można zlikwidować właśnie poprzez ruch. Proponuje on ćwiczenia bardzo łatwe i bezpieczne, które prowadzą do integracji obu półkul mózgu, czego efektem może być np.: płynne czytanie lub poprawa koncentracji uwagi dziecka na własnych ruchach i działaniu. Gimnastykę mózgu powinni stosować właściwie wszyscy, gdyż daje ona harmonijną współpracę między lewą i prawą półkulą mózgową. Szczególne jednak znaczenie gimnastyka mózgu posiada dla tych, u których współdziałanie obu półkul mózgowych jest zakłócone lub niepełne, czyli u dyslektyków, dysortografików, dzieci nadpobudliwych mających problemy z uczeniem się. Wprowadzenie elementów kinezjologii edukacyjnej, w tym "gimnastyki mózgu", w naszej codziennej pracy z uczniami pozwoli nam na: zwiększenie efektywności uczenia, wykorzystując zdolności i umiejętności każdego ucznia, likwidowanie przeszkód spowalniających proces przyswajania języka takich jak: stres, zmęczenie, problemy z koncentracją, poprawienie efektywności pracy z uczniami, którzy mają trudności szkolne związane z dysleksją i dysgrafią , usprawnienie koordynacji psychoruchowej oraz pamięci i koncentracji, określenie tzw. profilu dominującego (słuchowcy, wzrokowcy, kinestetycy ) i dostosowanie najefektywniejszych techniki nauczania do ich indywidualnych potrzeb. Ćwiczenia gimnastyka mózgu- zostały stworzone po to by stymulować, wyzwalać oraz relaksować, a ich głównym zadaniem jest usunięcie blokad, które są przyczyną licznych niepowodzeń szkolnych. Aby lepiej zrozumieć ćwiczenia ruchowe kinezjologii edukacyjnej należy pamiętać, że mózg dzielimy na lewą prawą, półkulę (wymiar lateralizacji), pień mózgu oraz płat czołowy (wymiar koncentracji), korę mózgową i system limbiczny (wymiar stabilności). Lewa półkula pracuje, gdy aktywna jest prawa część ciała, natomiast prawa półkula odpowiada za lewą stronę ciała. Denison po raz pierwszy zdefiniował pole środkowe jako przestrzeń , w której w" rzeczywistości lewa i prawa strona zachodzą na siebie. Lateralizacja jest to zdolność przekraczania linii środka, pracy w polu środkowym i przebiegu procesu linijnego od prawej do lewej strony lub od lewej do prawej, co stanowi podstawę powodzenia szkolnego. Niemożność przekroczenia linii środka utrudnia proces uczenia się i jest przyczyną dysleksji. Koncentracja jest umiejętnością wzajemnej współpracy pomiędzy płatami czołowymi i potylicznymi (przekraczania linii środka). Dzieci nie potrafiące skoncentrować swej uwagi odbierane są jako niezważające, nadpobudliwe czy opóźnione. Stabilność jest to zdolność przekraczania linii oddzielającej część mózgu odpowiedzialnego za nasze emocje i abstrakcyjne myślenie. Wiadomym jest, że pełne opanowanie materiału związane jest z jego zrozumieniem, "poczuciem". Niezdolność do gromadzenia, łączenia w logiczną całość, jest skutkiem irracjonalnego strachu , uchylania się od odpowiedzi, braku umiejętności wyrażania emocji. Ćwiczenia relaksujące przygotowują ucznia do sprzedawania swojej wiedzy bez blokujących negatywnych emocji. Poniżej prezentuję wybrane ćwiczenia , które z powodzeniem mogą być stosowane w każdym czasie zajęć lekcyjnych, rewalidacyjno- wychowawczych czy świetlicowych. Mogą stanowić doskonałą gimnastykę śródlekcyjną , wprowadzenie do zajęć bądź pełnić funkcję ćwiczeń gimnastycznych. I Ćwiczenia na przekraczanie linii środkowej – mają one uruchomić obie półkule mózgowe: poprawiają: wymowę, pisownię, umiejętności słuchania, czytanie i rozumienie; polepszają koordynację L-P strona ciała, poprawiają oddychanie i gibkość ciała, wzmacniają zmysł wzroku i słuchu. "Ruchy naprzemienne" Stosując to ćwiczenie osiąga się poprawę wymowy, pisowni, umiejętności słuchania, czytania i rozumienia. Sprawniej przychodzi uczenie się na pamięć i powtarzanie. Poprawie ulega koordynacja między lewą i prawą stroną ciała, oddychanie, gibkość, wzmacniają się zmysły wzroku i słuchu. Ćwiczenia polegają na jednoczesnym wymachu ręką i przeciwną do niej nogą co aktywizuje obie półkule mózgowe do jednoczesnej pracy. Np.: podskoki naprzemienne raz na jednej nodze raz na drugiej, dotykanie lewym łokciem prawego kolana i odwrotnie, dotykanie na przemian rękami przeciwległych kolan, klepnięcie, sięganie prawą ręką uniesionej z tyłu lewej stopy... "Leniwe ósemki" Ćwiczenie to poprawia koordynację pracy narządu wzroku i poprawia ruchliwość gałek. Poprawia umiejętności szkolne w zakresie czytania, rozumienia, pamięci długotrwałej, rozróżniania i rozumienia symboli. Poprawia ostrość postrzegania, wzmacnia stabilność, koordynację i równowagę ciała oraz koncentrację . Znak ósemki rysuj tak, aby punkt przecięcia linii znajdował się na wysokości wzroku. Rysuj "leniwą ósemkę" (znak nieskończoności) po tej samej linii w pozycji stojącej lub siedzącej, ręka wyciągniętą do przodu, zgiętą w stawie łokciowym, kciuk uniesiony do góry, oczy patrzą za kciukiem, głowa nieruchoma. Zacząć należy lewą ręką, ale w którymkolwiek miejscu, ważne by ręka poruszała się w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara: w górę i dookoła zataczając pętlę. Następnie z punktu znajdującego się na wysokości pasa, tym razem zgodnie z ruchem wskazówek zegara, zakreśl pętlę w górę i dookoła. Ćwiczenie to wykonuj 3 - 5 razy, raz prawą ręką, raz lewą ręką, a potem dwoma rękami. Ręce wtedy są połączone ze sobą na poziomie kciuków. "Rysowanie oburącz" Ćwiczenie to poprawia orientację w przestrzeni, zdolność określania kierunków,poprawia koordynację wzrokowo-ruchową, wzrokowe rozróżnianie symboli, wpływa na poprawę wymowy, ułatwia zapamiętywanie. Rozpocznij od dowolnego bazgrania obydwoma rękoma naraz(np. w powietrzu przed sobą, palcami wskazującymi).Zaleca się stosowanie różnej wielkości obszarów do rysowania: od bardzo małych do coraz większych. Można rysować: kredą, farbami, kredkami, węglem,... Nauczyciel kładzie nacisk na proces rysowania a nie na rysunki. Zachęca ucznia do poruszania głową i oczyma, aby nie dopuścić do napięcia. Rysunki nie muszą mieć określonego zamierzonego kształtu. II Ćwiczenia wydłużające mają za zadanie przywrócić pierwotna długość mięśni i poprawić budowę ciała. Wpływają na rozwój umiejętności słuchania, mówienia, pisania, czytania. "Aktywna ręka" Ćwiczenie rozciąga mięśnie górne klatki piersiowej, ważne przy pisaniu i posługiwaniu się różnymi przyrządami. Jego stosowanie wpływa na rozwój umiejętności wysławiania się, ekspresji i zdolności językowych. Poprawia koordynację wzrokowo-ruchową i wpływa na podniesienie jakości pisma. Podnosi umiejętność skupiania uwagi , koncentracji. * Zwieszone po bokach ciała ramiona pozostają luźne. Dopuszczalne są 4 pozycje: 1) ręka odchylona daleko za głowę;2)ręka przed głową;3) ramię dotykające ucha;4) ręka w bok od głowy. Unieś do góry wyprostowane ramię w jednej z 4 pozycji. Zrób łagodny wdech przez usta uformowane w "Ryjek". Równocześnie pobudzaj mięśnie wyprostowanej ręki odpychając ją w różnych kierunkach : w przód, tył do siebie i od siebie. Przy każdej pozycji należy pamiętać ó głębokim wdechu: wydech natomiast wydłuż odliczając w pamięci do 8 lub więcej. III Ćwiczenia energetyzujące -mają na celu ułatwienie przepływu energii elektromagnetycznej przez ludzkie ciało. Pomagają one przywrócić prawidłowe połączenia między ciałem a mózgiem. "Picie wody" Ludzkie ciało składa się w 213 części z wody. Wszelkie procesy elektryczne i chemiczne zachodzące w mózgu i centralnym systemie nerwowym zależne są od dobrego przewodnictwa elektrycznego. Regularne jej picie utrzymuje ciało nawodnionym i pracującym z optymalną efektywnością , wpływa na poprawę umiejętności szkolnych. Powoduje wzrost koncentracji, podnosi poziom energii, poprawia koordynację umysłową i fizyczną. Pozwól dziecku pić podczas zajęć wodę. Woda powinna mieć temperaturę pokojowa wchłania się wtedy najlepiej. "Punkty na myślenie" Ćwiczenie to pozwala na przesyłanie informacji z L półkuli do P części ciała i odwrotnie, zachowanie równowagi pomiędzy P i L stroną ciała. Pozytywnie działa elektrycznie i chemicznie. Zwiększa poziom energii. Jedną ręką masuj tkankę znajdującą się pod obojczykiem lewego i prawego mostka, podczas gdy druga ręka spoczywa na brzuchu, na wysokości pępka. Masuj te punkty przez około 20-30 s. Przez kilka kolejnych dni te punkty mogą być napięte, później ich pobudzenie będzie łatwiejsze. Ćwiczenie to można urozmaicić "motylkami na suficie) tj. malowaniem nosem ósemek- motylków na suficie. Głowa nie powinna być zbyt mocno odchylona do tyłu, należy ją utrzymać w takiej pozycji, by gardło pozostało najbardziej "otwarte". "Energetyczne ziewanie" Ziewanie jest naturalnym odruchem powodującym oddychanie całym ciałem oraz wzrost energii i jej cyrkulacji. Pomaga odzyskać rozluźnienie napięć głowy i szczęk. Odciąża mózg. Poprawia takie umiejętności szkolne jak: czytanie na głos, twórcze pisanie. Poprawia samopoczucie przed przemówieniami, koncertami, wystąpieniami publicznymi. Staw skroniowo- żuchwowy poczujesz pod palcami przy otwieraniu i zamykaniu szczęk. Opuszczaj powoli dolną szczękę udając, że ziewasz. Masując staw wydaj głęboki, relaksujący odgłos ziewania. Powtórz ćwiczenie 3-6 razy. Bibliografia: Mannaford C. : "Zmyślne ruchy, które doskonalą umysł", wyd. Medyk, Warszawa, 1995 Warszewski R. : "Jak wyleczyłem dziecko z dysleksji", wyd. TTP Gdańsk, 2002 A., : "O gimnastyce...tym razem mózgu" felieton : "Llider" nr4/2001; nr1/2002. "Kinezjologia edukacyjna wg. metody dr Paula Dennisona, film video,wyd. KINED, Warszawa 2002. Opracowała: WAGA JOLANTA Zespół Szkół Specjalnych "Górka" w Busku Zdroju Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych: X Zarejestruj się lub zaloguj, aby mieć pełny dostępdo serwisu edukacyjnego. zmiany@ największy w Polsce katalog szkół- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> (w zakładce "Nauka"). Publikacje nauczycieli Logowanie i rejestracja Czy wiesz, że... Rodzaje szkół Kontakt Wiadomości Reklama Dodaj szkołę Nauka Opracowała: Katarzyna Szydłowska OPIS ĆWICZEŃ: Ruchy naprzemienne – ruch polega na jednoczesnym wymachu ręką i przeciwną nogą. Podnosimy do góry prawe kolano i dotykamy go lewą dłonią lub łokciem, następnie podnosimy lewe kolano i dotykamy lewą dłonią lub łokciem. Leniwe ósemki – na wysokości, naprzeciw nosa wyznaczamy punkt. Od niego rozpoczynamy kreślenie kciukiem koła- w lewą stronę do góry. Po powrocie do punktu rozpoczynamy kreślenie drugiego koła- w prawą stronę ku górze. Oczy podążają za kciukiem. Wielokrotnie powtarzamy ten ruch. Robimy go raz jedną raz drugą ręką, następnie obiema. Ósemki możemy kreślić w powietrzu, po plecach drugiej osoby, na ścianie, na papierze, na piasku itp. Rysowanie oburącz – rysujemy obiema rękami równocześnie, symetrycznie względem wyznaczonego środka różne wzory w przestrzeni lub na płaszczyźnie. Energetyczne ziewanie – masując staw żuchwowo- skroniowy, otwieramy usta i głęboko ziewamy. Oddychanie przeponowe – w pozycji stojącej lub leżącej kładziemy dłonie na dolnej części brzucha. Bierzemy głęboki wdech, czujemy jak dłonie oddalają się od siebie, powoli robimy wydech, dłonie zbliżają się. Pozycja Dennisona – I faza: W dowolnej pozycji krzyżujemy nogi w kostkach, ręce wyciągamy do przodu, dłonie odwracamy na zewnątrz a kciuki kierujemy ku dołowi. Krzyżujemy ręce, splatamy palce, przyciągamy do klatki piersiowej. Językiem dotykamy podniebienia. Możemy zamknąć oczy. II faza: Nogi ustawiamy równolegle do siebie, ręce łączymy opuszkami palców. Pompowanie piętą – stajemy prosto, odstawiamy nogę do tyłu w jednej linii z drugą z uniesioną piętą. Podczas wydechu dociskamy piętą do podłogi a przednią nogę uginamy w kolanie. Robiąc wdech, ponownie unosimy piętę, a przy wydechu znów ją opuszczamy. Powtarzamy ćwiczenie zmieniając układ nóg. Punkty na myślenie – przyjmujemy pozycję stojącą lub siedzącą odszukujemy dwa punktu pod obojczykiem obu stron mostka. Kładziemy palec wskazujący na tych punktach i masujemy je. Drugą rękę trzymamy na pępku. Powtarzamy ćwiczenie zmieniając ręce. Punkty ziemi- palcami jednej ręki dotykamy punktów pod dolną wargą, możemy masować. Drugą rękę trzymamy na brzuchu. Powtarzamy zmieniając układ rąk. Punkty przestrzeni – palcami jedne ręki dotykamy punktów nad górną wargą, drugą rękę kładziemy na kości ogonowej. Patrzymy w górę. Powtarzamy zmieniając ręce. Punkty równowagi – palcami jednej ręki dotykamy wypukłości za uchem i przy podstawie czaszki, drugą trzymamy na pępku. Powtarzamy zmieniając układ rąk. Punkty pozytywne – końcami palców lekko dotykamy punktów między łukiem włosów a brwiami, na wypukłości czołowej. Oddychamy spokojnie, możemy zamknąć oczy. Ćwiczenia wykonujemy do momentu odczucia harmonijnego pulsowania obu dotykanych obszarów. Krążenie szyją – powolnym ruchem przenosimy głowę od ramienia do ramienia, broda jak najbliżej klatki piersiowej. Robimy to na wydechu. W skrajnym bocznym skrzywieniu głowy robimy wdech i powtarzamy czynność. Kołyska – siadamy na podłodze, ręce lekko ugięte opierają się o podłoże, nogi złączone w kolanach przenosimy z jednej strony na drugą. Kapturek myśliciela – kciukiem palcem wskazującym, masujemy kilkakrotnie małżowinę od góry do dołu, lekko ją rozwijając. Następnie rozciągamy delikatnie małżowinę od dołu do góry. Energetyzator – siadamy kładziemy ręce przed sobą(na udach, biurku) na wdechu wyginamy się w łuk zachowując kierunek od dołu ku górze, na wydechu, opuszczamy głowę w stronę grzbietu. Ćwiczymy płynnie i elastycznie. Słoń – stajemy w lekkim rozkroku z rozluźnionymi kolanami. Ręka wyciągnięta do przodu, grzbietem do góry, głowa przytulona uchem do ramienia, wzrok podąża za poruszającą się ręką. Kreślimy w powietrzu leniwą ósemkę. Sowa – mocno chwytamy prawą dłonią mięśnie z lewej strony między barkiem a szyją, obracamy głowę w tę stronę. Bierzemy głęboki wdech i kierując głowę w stronę przeciwległą głośno wydychamy powietrze. Gdy głowa znajdzie się przy prawym ramieniu, ponownie bierzemy głęboki wdech i wydychając powietrze wracamy do punktu wyjścia. Zginanie stopy – siadamy, jedną nogę kładziemy na kolanie drugiej, z wdechem przyciągamy stopę w stronę kolana, przy wydechu opuszczamy ją z powrotem w przeciwnym kierunku. Wykonujemy ćwiczenie trzymając rękami: 1. przyczepy mięśni łydki, 2. przyczepy mięśni goleni. Powtarzamy ćwiczenie zmieniając układ nóg. Aktywna ręka – wyprostowaną rękę unosimy do góry. Chwytamy ją drugą ręką od tyłu poniżej łokcia i na wydechu naciskamy ją w czterech kierunkach. Naciskana ręka stawia opór. Luźne skłony – siadamy, wyprostowane nogi krzyżujemy w kostkach. Ręce podnosimy , robimy skłon tułowia do przodu. Ruch ten wykonujemy na wydechu, kilkakrotnie przenosząc ciężar ciała z jednego pośladka na drugi. Ręce wraz z ciałem znajdują się po tej samej stronie. Prostując się robimy wdech. Picie wody – woda jako najlepszy elektrolit, zapewnia efektywne przyswajanie, przetwarzanie i przechowywanie zdobytych informacji. PROPOZYCJE ZESTAWÓW ĆWICZEŃ Z KINEZJOLOGII EDUKACYJNEJ czytania • Punkty na myślenie • Ćwiczenia naprzemienne • Motylek na suficie • Wodzenie wzrokiem czytanie • Krążenie szyją • Energetyzujące ziewanie • Ćwiczenia naprzemienne • Kołyska • Oddychanie przeponowe 3. Czytanie ze zrozumieniem • Pompowanie piętą • Zginanie stopy • Wypady czytanie • leniwe ósemki • ćwiczenia naprzemienne • sowa • pompowanie piętą pisania • leniwe ósemki • aktywna ręka • rysowanie oburącz • pompowanie piętą • zginanie stopy • energetyzujące ziewanie • sowa • pompowanie piętą • krążenie szyją • słoń własnego ja • punkty pozytywne • pozycja Dennisona • punkty równowagi całego ciała w zabawach ruchowych • myślenie o X • ćwiczenia naprzemienne • punkty równowagi • kołyska punkty przestrzeni • kobra się na pamięć oraz powtarzanie • ćwiczenia naprzemienne • punkty równowagi • punkty pozytywne • krążenie szyją twórcze • ćwiczenia naprzemienne • kobra • kołyska • leniwe ósemki się ze zrozumieniem i koncentracja • picie wody • ruchy naprzemienne • oddychanie przeponowe • energetyzator • sowa • kapturek myśliciela • luźne skłony • zginanie stopy i łagodzenie nadpobudliwości • sowa • zginanie stopy • aktywna ręka • pompowanie piętą • wypady w bok • luźne skłony • kołyska na boki • punkty przestrzeni emocjonalna • pozycja Dennisona • punkty pozytywne • punkty równowagi • luźne skłony • kiwanie się na boki. Na podstawie pozycji: Hannaford C. „Zmyślne ruchy, które doskonalą umysł”, Warszawa 1998 „Twórcza kinezjologia w praktyce. Propozycje dla każdego”, Warszawa 2002 2,606 total views, 1 views today Metoda Dennisona Kurs bazowy kinezjologii edukacyjnej prowadzony metodami aktywizującymi, kierowany do wszystkich osób zainteresowanych rozwojem potencjału fizycznego i umysłowego niezależnie od wieku i zawodu. Jest to metoda stymulacji naturalnych mechanizmów rozwoju osobowości poprzez zestaw ćwiczeń ruchowych prowadzących do synchronizacji pracy mózgu. Proste, łatwe i bezpieczne i ćwiczenia ruchowe zmieniają stare, "stresowe" wzorce przyswajania wiedzy i pozwalają na uczenie się w sposób twórczy, pełen radości i akceptacji dla samego siebie, zgodnie z podstawowymi potrzebami naszego ciała i umysłu. Na kursie I stopnia pracujemy w wymiarze Lateralności (lewa-prawa strona) nad wzrostem zdolności do przekraczania środkowej linii ciała, co jest podstawą obuocznego widzenia, obuusznego słyszenia i koordynacji ruchowej całego ciała. Każda z tych umiejętności jest niezbędna do odnoszenia sukcesów w nauce i w życiu. W rzeczywistości wszystkie bilateralne nawyki - pochodne funkcji półkul mózgowych - zależą od szerszego trójwymiarowego systemu "intelekt - ciało", który poznajemy na kursie II stopnia. Uniwersalna metoda wspierająca pracę nauczyciela, pedagoga, psychologa, logopedy i fizjoterapeuty; pozwalająca: pokonywać stresy i napięcia wynikające z trudności życia codziennego łatwiej komunikować się z innymi ludźmi, uczyć się i zdawać egzaminy przezwyciężać trudności związane z dysleksją, dysgrafią i dysortografią Ukończenie kursów I i II stopnia zakończone jest Zaświadczeniem Polskiego Stowarzyszenia Kinezjologów, na którym jest wpis: „ukończył(a) 32-godzinne szkolenie teoretyczne i praktyczne w zakresie KINEZJOLOGII EDU KACYJNEJ „Brain Gym”® Metody dr Paula Dennisona i Gail Dennison i opanował(a) program ćwiczeń ruchowych, graficznych i relaksacyjnych aktywizujących proces uczenia się. Ukończenie szkolenia umożliwia wykorzystanie proponowanych technik i procedur w pracy z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi (w tym ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i rozwojowymi.)” OPINIE UCZESTNIKÓW KURSÓW „Kurs przerósł moje oczekiwania. Poza wiedzą, jaką zdobyłam, zyskałam nową wartość w życiu, którą będę wykorzystywać w pracy z dziećmi. Przeszłam wewnętrzną transformację, którą trudno jest jeszcze opisać słowami ale za tę zmianę dziękuję” Justyna „Kurs pozwolił mi poznać szeroką gamę zastosowań ćwiczeń. Byłam zaskoczona jak niewielkim nakładem sił i czasu można osiągnąć niejednokrotnie spektakularne efekty” Krysia „Przekonałam się na sobie, że ta metoda działa. Zamierzam ja stosować zarówno w pracy z dziećmi zdrowymi jak i z dziećmi z dysfunkcjami” Kasia „Dowiedziałam się w jaki sposób mogę pracować nad sobą i rozwojem swojej osobowości. Czuję, że dzięki tej metodzie mogę wiele zmienić w swoim życiu a także pomóc innym” Patrycja „ -Ciekawa treść i forma zajęć - Bardzo dobra komunikacja między osobą prowadzącą a słuchaczami - Dużo ćwiczeń praktycznych, dzięki którym można przełamać własne lęki i opory” Arek „Zobaczyłam w jak łatwy i przyjemny sposób można zmienić swoje życie. Tak naprawdę wykonując kilka ćwiczeń. Jeżeli ktoś jest otwarty na zmiany, to szczerze polecam kursy Dennisona” Katarzyna „ Kurs polecam tym osobom, które: dużo pracują intelektualnie na co dzień mają dużo stresu czują się przeładowane obowiązkami chcą zmienić coś w swoim życiu ale nie wiedzą od czego zacząć” Ewa Sprawdź najbliższy termin kursu! Weź udział! Ruch jest drzwiami do uczenia się! Kinezjologia edukacyjna zajmuje się ruchami, które zwiększają ilość połączeń nerwowych między prawą i lewą półkulą, dzięki czemu poprawia się jakość pracy mózgu. Jest to wielka szansa dla dzieci dyslektycznych i dysortograficznych, nadpobudliwych, opóźnionych w rozwoju, mających problemy z uczeniem się. Gimnastyce Mózgu wystarczy poświęcić kilkanaście minut dziennie, by w krótkim czasie osiągnąć widoczne rezultaty. Same tylko ruchy naprzemienne powodują, że przepływ informacji z jednej półkuli mózgowej do drugiej następuje nawet 28 razy szybciej! Polecamy: Organizacja pracy dziecka dyslektycznego Gimnastykę Mózgu powinni stosować wszyscy! Ma pozytywny wpływ na każdego, dając harmonijną współpracę między lewą i prawą półkulą mózgową. Szczególnie znacząca jest dla tych, u których współdziałanie obu półkul mózgowych jest niepełne, a więc u dyslektyków! Dzięki Gimnastyce Mózgu dzieci mają satysfakcję z przezwyciężania własnych trudności. Nauka staje się dla nich przyjemnością. Rozwijają się bardziej harmonijnie, bez zbędnych stresów. Dorosłym z kolei pozwala skuteczniej realizować plany życiowe, umiejętnie pokonywać trudności dnia codziennego. Mózg współpracuje z ciałem. Ośrodki znajdujące się w lewej półkuli mózgu kierują prawą stroną naszego ciała, a ośrodki z prawej półkuli kierują lewą stroną. Gdy poruszamy lewą nogą, impuls nerwowy dociera do prawej półkuli. Z kolei, gdy poruszamy prawą ręką, dochodzi on do półkuli lewej. Jeśli natomiast na przemian poruszamy lewą nogą oraz prawą ręką - dochodzi do szybkiego przełączania prawej i lewej półkuli. Tworzą się nowe połączenia nerwowe, a już istniejące się umacniają. Następuje lepsza integracja pracy obu półkul mózgu. Mózg Alberta Einsteina różnił się od mózgu przeciętnego człowieka kolorem - był jaśniejszy w środkowej części. Wynikało to z większej liczby połączeń nerwowych między prawą i lewą półkulą. Jedną z przyczyn zbyt małej ilości połączeń nerwowych u dzieci jest brak ruchów naprzemiennych w dzieciństwie. Częściej występuje to u dzieci, które rodziły się w wyniku cesarskiego cięcia oraz tych, które mało raczkowały. W obu sytuacjach optymalna ilość połączeń nerwowych w mózgu nie ma szansy się rozwinąć. W późniejszym wieku prowadzi to do dysleksji! Codzienne wykonywane ruchy naprzemienne (min. przez 4 tygodnie) to: lepsza koncentracja, poprawa koordynacji wzrokowo-ruchowej, zdrowsze oddychanie, poprawa umiejętności wysławiania się, czytania i rozumienia, liczenia, zapamiętywania cyfr, słuchania, formowania myśli, pisania, przezwyciężanie trudności związanych z dysleksją, dysgrafią i dysortografią, poprawa w literowaniu, ortografii, twórczym pisaniu, zwiększenie zdolności manualnych, zharmonizowanie współpracy obu półkul mózgowych, większe odprężenie i relaksacja, łagodzeniu stresów. Celem kinezjologii edukacyjnej jest: wspomaganie uczenia się dzieci z trudnościami w nauce, usuwanie blokad w mózgu i ciele, które są przyczyną trudności w nauce czytania i pisania (dysleksji rozwojowej), aktywizowanie naturalnych mechanizmów pracy mózgu poprzez ruch, wykształcenie dobroczynnej motywacji i pozytywnego myślenia, wzmacnianie w dążeniu do zdobywania wiedzy i rozwijania umiejętności, usprawnianie zdolności widzenia, słyszenia, zapamiętywania, czytania i pisania, koncentracji, umiejętności jasnego wyrażania myśli w mowie i piśmie. Efekty uzyskiwane dzięki stosowaniu prostych ćwiczeń Paula Dennisona są zadziwiające, toteż metoda ta rozprzestrzeniła się na całym świecie. W Polsce również wzbudziła wciąż żywe zainteresowanie pedagogów, psychologów i rodziców. Z mojej praktyki pedagogicznej… Same dzieci, szczególnie te starsze, podchodziły do tej metody z lekką dozą niedowierzania, ale później same się przyznawały, że na egzaminie machały nogami pod stołem leniwe ósemki. Co prawda, może i nie miało to wielkiej siły terapeutycznej ze względu na brak codziennych ćwiczeń, ale poprawiało im samopoczucie podczas stresującej sytuacji, co już samo w sobie ma swoistą moc terapeutyczną. Ważne, by wszystkie ćwiczenia Gimnastyki Mózgu były wykonywane spokojnie, ze zwróceniem uwagi na prawidłowe oddychanie. W pracy z dziećmi warto je urozmaicać wprowadzając przybory (piłki, szarfy, baloniki). Młodsze dzieci chętnie wykonują je przy muzyce, same wymyślają kolejne układy z twórczych ruchów naprzemiennych. Ćwiczenia okazują się być skuteczne, gdy są radosną zabawą, a nie obowiązkiem! Zestawy ćwiczeń z Gimnastyki Mózgu zamieszczam na stronie serwisu. Polecam! Zobacz także: Zestaw ćwiczeń koncentrujących uwagę

kinezjologia edukacyjna paula dennisona ćwiczenia